Dnia 16.01.2016 r. w Publicznej Szkole Podstawowej w Starej Słupi odbyła się Zabawa Choinkowa.
Zabawę Prowadził ,,DJ Kubuś'' dostarczając uczniom niezwykłych wrażeń.
Smaczny poczęstunek dla dzieci przygotowała Rada Rodziców.
Dnia 16.01.2016 r. w Publicznej Szkole Podstawowej w Starej Słupi odbyła się Zabawa Choinkowa.
Zabawę Prowadził ,,DJ Kubuś'' dostarczając uczniom niezwykłych wrażeń.
Smaczny poczęstunek dla dzieci przygotowała Rada Rodziców.
Publiczna Szkoła Podstawowa w Starej Słupi wzbogaciła się o nowoczesną pomoc dydaktyczną w postaci monitora interaktywnego wielodotykowego, który jest doskonałym narzędziem do urozmaicenia zajęć dla uczniów na każdym poziomie nauczania.
Dzięki temu rozwiązaniu można przeprowadzać ciekawe zajęcia obejmujące m.in.:
Wolontariusze, uczniowie kl. VI Zuzia Sikora i Piotr Dudzic, kwestowali w szkole zbierając fundusze na rzecz 24 finału WOŚP, z której dochód przeznaczony jest: ,,Na zakup urządzeń medycznych dla oddziałów pediatrycznych oraz dla zapewnienia godnej opieki medycznej seniorów''.
- promowanie aktywności i kultury czytelniczej;
- rozwijanie wyobraźni i kreatywności dzieci
- nabycie umiejętności wyrażania przeżyć i uczuć poprzez ekspresję plastyczną
- rozbudzenie postawy twórczej i poszukującej prawdziwych wartości
a tym samym popularyzacja czytelnictwa i biblioteki.
a) organizator oczekuje prac inspirowanych literaturą dziecięcą,
b) pod uwagę będą brane: oryginalność, estetyka pracy, pomysłowość,
c) praca powinna być wykonana samodzielnie. Rodzic/opiekun dziecka może podpowiadać technikę, czy też zaproponować dobór odpowiednich materiałów, ale nie może wyręczyć dziecka.
- imię i nazwisko autora.
- klasę, do której uczęszcza dziecko.
10. Termin i miejsce konkursu
Prace plastyczne należy dostarczyć do biblioteki szkolnej i przekazać
pani Annie Majzel w nieprzekraczającym terminie 7 stycznia 2016 r.
Rozstrzygnięcie konkursu nastąpi w czasie apelu szkolnego 15 stycznia 2016 r.
7 grudnia w Pałacyku Tomasza Zielińskiego w Kielcach odbyło się podsumowanie konkursu ,, Przewodnik roku. Kielce krok po kroku’’
Organizatorem konkursu było Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze Oddział Świętokrzyski w Kielcach przy współpracy z Urzędem Miasta Kielce, Muzeum Historii Kielc i Radia Kielce.
Celem konkursu było promowanie walorów turystyczno-krajoznawczych miasta Kielce oraz aktywizacja i edukacja młodzieży szkolnej.
Publiczna Szkoła Podstawowa w Starej Słupi otrzymała wyróżnienie za opracowanie scenariusza jednodniowej wycieczki do Kielc pt. ,,Z zabawy nauka’’
,,Myślę, że promocja naszego miasta poprzez taki konkurs jest dobrą metodą na organiczną pracę nad powiększeniem sukcesu turystycznego Kielc. Walory ma ono oczywiste. Zależy nam tylko na jego wypromowaniu’’ – mówił Marcin Marciniewicz prezes PTTK Kielce
Po części oficjalnej odbyło się spotkanie z Jerzym Gorczycą, przewodnikiem górskim
i ratownikiem GOPR.
4 grudnia 2015 r. uczniowie klasy "0" i przedszkola w ramach mikołajek wyjechali do bajkolandi w starachowicach.
nia 27 listopada 2015 r. w Szkole Podstawowej w Starej Słupi odbyły się gminne zawody w tenisie stołowym o mistrzostwo gminy szkół podstawowych i gimnazjów.
W kategorii dziewcząt gimnazjum pierwsze miejsce zajęło - Gimnazjum nr I z Nowej Słupi, drugie miejsce - Gimnazjum nr III z Paprocic a trzecie miejsce - Gimnazjum nr II w Rudkach. Natomiast wśród chłopców pierwsze miejsce zajęło Gimnazjum nr I z Nowej Słupi. Wśród szkół podstawowych kolejność miejsc w kategorii chłopców, pierwsze miejsce Szkoła Podstawowa w Jeleniowie, drugie miejsce dla Publicznej Szkoły Podstawowej w Starej Słupi a trzecie dla szkoły z Rudek. natomiast w kategorii dziewcząt, pierwsze miejsce zajeła Szkoła z Mirocic, drugie miejsce Szkoła z Jeleniowa, trzecie miejsce dla Szkoły w Jeziorku. Szkoła Podstawowa ze Starej Słupi wystąpiła w następujących składach: dziewczęta – Aleksandra Gąsior i Klaudia Jęczmień, chłopcy – Piotr Dudzic i Kamil Róg.
Przedstawienie teatralne pt. Legenda o Św. Mikołaju w wykonaniu aktorów z Krakowa, które odbyło się 24 listopada 2015 r. w Publicznej Szkole Podstawowej w Starej Słupi.
Uczniowie naszej szkoły maja okazję uczestniczyć w bezpłatnych zajęciach tańca ludowego prowadzonych przez Gminny Ośrodek Kultury w Rudkach
Zajęcia prowadzone są w każdy czwartek przez Panią Instruktor Izabelę Pańtak w Publicznej Szkole Podstawowej w Starej Słupi w godzinach:
grupa I (klasy I-III) 13:00 -13:45
grupa II (klasy IV-VI) 13:50 – 14:30
Co daje uczestnikom taniec?
Uczy się w komfortowych warunkach – bez stresu i w znanym sobie miejscu
Przez cały kurs ma zapewnioną opiekę doświadczonego nauczyciela
Liczne układy stóp oraz materiał filmowy sprawiają, że bardzo szybko uczy się kroków tanecznych
Ma szansę zaprezentowania swoich umiejętności wokalnych i tanecznych na przeglądach, konkursach oraz w czasie imprez lokalnych
Zapraszamy!
"Gdzie słyszysz śpiew, tam wstąp,
tam dobre serca ludzie mają.
Źli ludzie - wierzaj mi,
Ci nigdy nie śpiewają..."
Te słowa Johanna Wolfganga Goethego stały się mottem koncertu "Z pieśnią i piosenką przez wieki i pokolenia", jaki odbył się w przeddzień Narodowego Święta Niepodległości w PSP w Starej Słupi. Jego pomysłodawczyniami i organizatorkami były panie: Krystyna Oględzińska- nauczycielka języka polskiego i Anna Majzel- nauczyciel - bibliotekarz.
W koncercie udział wzięli uczniowie klasy V i VI. Nasi szkolni artyści przygotowali kilkanaście utworów, które towarzyszyły Polakom w ważnych wydarzeniach dziejowych. Każdy z nich poprzedzał krótki komentarz. Podczas koncertu mogliśmy również oglądać prezentacje multimedialne do poszczególnych utworów. Wykonane przez uczniów pieśni i piosenki: "Mazurek Dąbrowskiego", "Rota", "Płonie ognisko", "Przybyli ułani", "Pierwsza Brygada", "Pąki białych róż", "Pałacyk Michla", "Serce w plecaku", "Mury" i "Kocham Cię, Polsko"-wrosły w krajobraz historyczny Polski, wciąż śpiewane i zawsze bliskie sercu nie tylko ludzi dojrzałych, ale i dzieci i młodzieży. To bardzo ważne, bo to znaczy, że słowo Ojczyzna, Polska nie jest pustym słowem.
Soliści-Wiktoria Kozłowska z kl. V zaśpiewała "Pytasz mnie" Andrzeja Rosiewicza i "Taki kraj" Jana Pietrzaka, Aleksandra Gąsior z kl. VI wykonała piosenkę Sławy Przybylskiej "Gdzie są kwiaty z tamtych lat...", a "Przeżyj to sam" zespołu "Lombard" usłyszeliśmy w interpretacji szóstoklasisty Igora Sali.
Nasi soliści przepięknie i wzruszająco zinterpretowali śpiewane przez siebie utwory wyciskając niejedną łzę z oczu uczestników koncertu.
W naszej szkole uczymy dzieci, że wszyscy jesteśmy spadkobiercami pamięci o tych, którzy walczyli o niepodległość i wolność naszego kraju. Jesteśmy odpowiedzialni za przekazywanie prawdy o jego bolesnych losach. Szanujemy naszych przodków oraz ich dokonania.
Nasi uczniowie to wspaniała młodzież, potrafią śpiewać o Polsce, o wartościach, potrafią mówić o patriotyźmie. Swoją dzisiejszą postawą potwierdzili, że naprawdę wiedzą, co to jest Ojczyzna, Polska, patriotyzm, że wartości: Bóg, Honor, Ojczyzna są im nieobce.
Krystyna Oględzińska, Anna Majzel
Projekt czytelniczo-edukacyjny ,,Z pieśnią i piosenką przez wieki i pokolenia’’ realizowany przez uczniów kl. V i VI Publicznej Szkoły Podstawowej w Starej Słupi pod opieką Krystyny Oględzińskiej – nauczyciel języka Polskiego i Anny Majzel – bibliotekarza w dniach
od 12.10 – 09.11.2015 r.
Cel główny projektu to poznanie i utrwalenie pamięci o wydarzeniach które zmieniły losy Polski.
Cele szczegółowe:
- rozwijanie zainteresowań czytelniczych dzieci i młodzieży,
- wdrożenie do korzystania z różnych źródeł informacji,
- rozwijanie nawyku czytania dla zdobycia wiadomości, zaspokajanie potrzeb poznawczych
- kształcenie umiejętności selekcji i hierarchizacji zdobytych wiadomości,
- zainteresowanie dzieci polskimi pieśniami patriotycznymi
- popularyzacja wśród młodzieży szkoły podstawowej pieśni związanych z odzyskaniem przez Polskę niepodległości,
Uczniowie kl. V i VI przygotowując program artystyczny z okazji Święta Niepodległości korzystali z różnych źródeł informacji (publikacji książkowych, artykułów w prasie, stron internetowych www) wyszukując danych o wydarzeniach z historii Polski, dobierając do nich odpowiedni utwór muzyczny, dodając informacje o jego autorach.
Młodzież przedstawiła historię naszego kraju pieśniami od średniowiecznego hymnu ,,Bogurodzica’’, przez powstania i wojny, czas „stanu wojennego” i powstanie ,,Solidarności’’ po czasy współczesne.
Owocem miesięcznej pracy uczniów była uroczysta akademia, która odbyła się 9 listopada 2015 r. przeddzień Narodowego Święta Niepodległości.
W dniu 6 listopada 2015r. uczniowie Publicznej Szkoły Podstawowej w Starej Słupi wyjechali na wycieczkę do Warszawy.
Uczniowie zwiedzali wystawy stałe w Centrum Nauki Kopernik oraz wybrane zabytki Stolicy.
Wspomnienia
Władysława Pepasia
02.05.1931 - 26.07.2015
Dyrektora Publicznej Szkoły Podstawowej
w Starej Słupi w latach 1969-1991.
Prezesa Stowarzyszenia na rzecz rozwoju
oświaty w Starej Słupi „Szklany Dom”
w latach 2012-2015
Wspomnienia Władysława Pepasia
Przed półwieczem sprowadziłem się do Starej Słupi. Wiedziałem, że to będzie moje miejsce na ziemi. Piękne okolice, świeże powietrze, przyjaźni ludzie – to jest to, czego każdy, pragnie w życiu. Cieszę się, że tu mogłem pracować tyle lat, mogłem poświęcić tej miejscowości swoją wiedzę, doświadczenie, zaangażowanie. Związany jestem ze Starą Słupią od 1956 r., tutaj ożeniłem się i zacząłem pracować jako nauczyciel, w 1969 r. zostałem dyrektorem szkoły.
Zaraz na początku kierowania przeze mnie szkołą zrodziła się inicjatywa budowy nowego budynku. Dzieci uczyły się w urągających warunkach. Stary dwuizbowy budynek jeszcze z czasów cara nie mógł pomieścić dwustu uczniów. Musieliśmy wynajmować izby u gospodarzy by prowadzić zajęcia.
Starania o nowy budynek trwały latami. Wreszcie władze zgodziły się i łatwiej można było zmobilizować mieszkańców i ruszyć z budową systemem gospodarczym. Sam musiałem też starać się o wszystko, o materiały, wykonawców, nadzorców.
Przewodniczącym Komitetu Rozbudowy Szkoły został Stefan Kozera, jej członkiem byli:
Tadeusz Wróblewski, Kazimierz Siwoń, Bolesław Pierzchała, Kazimierz Żebrowski, Franciszek Przemyski.
Budowę nowej szkoły rozpoczęto w 1969 r., w czerwcu 1973 r. została zakończona. Już we wrześniu dzieci mogły rozpocząć naukę w nowym budynku. Uroczyste otwarcie nastąpiło 14 października w 200-rocznicę Komisji Edukacji Narodowej. To był bardzo ważny moment dla naszej miejscowości. Kierowały nami słowa twórców KEN: „Naród trzeba wychowywać w tym przekonaniu i rezygnacji, że dobrze jest sadzić drzewo, chociażby owoc jego dopiero następcy kosztować mieli”.
Stwierdzam nieskromnie, że dumny jestem z tego, iż udało mi się zrobić coś na miarę swoich możliwości. Cieszę się, że wychowałem kilka pokoleń młodzieży. Pamiętam o swoich poprzednikach, których wzorce były dla mojej działalności wychowawczo-dydaktycznej dużą pomocą w kierowaniu życiem szkoły. ,,Szkoła w Starej Słupi od początku utworzenia (ok. 100 lat) ma wielkie szczęście do kierowników i dyrektorów kierujących jej życiem i rozwojem’’ – powiedział jeden z kuratorów oświaty województwa kieleckiego, podczas uroczystości otwarcia nowego budynku.
Urodziłem się 2 maja 1931 r. jako syn Piotra i Anny. Rodzice moi zajmowali się prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Ojciec posiadał wykształcenie średnie ukończone przed I wojną światową, posiadał też przysposobienie do pracy w kościele jako organista i tę pracę wykonywał przez wiele lat. Dobrze opanował również sztukę usuwania i leczenia zębów, posiadał w tym zakresie odpowiedni sprzęt i narzędzia. Pamiętam jako chłopiec często przybywających do naszego domu o każdej porze dnia i nocy ludzi – dzieci i dorosłych, proszących o pomoc i ulżenie w cierpieniu.
Matka moja, gospodyni domowa pracowała w gospodarstwie, wychowała 6 dzieci (Marysia, Helena, Jan, Piotr, Stanisław, Władysław). Wszystko co dobre we mnie zawdzięczam mojej matce.
Bardzo dotkliwie odczułem w moim młodym życiu skutki II wojny światowej i kilkuletnią okupację. Do szkoły podstawowej uczęszczałem w rodzinnym Dębnie, a którą ukończyłem w Nowej Słupi (wyższy poziom organizacyjny). Brałem udział w tajnym nauczaniu zorganizowanym przez miejscowych nauczycieli: Stanisława Tarczonia i Bronisława Urbanowicza. Wraz z grupą rówieśników: Staszkiem Domańskim, Stefkiem Deklem szwagrem p. Bronisława Urbanowicza, Jankiem Biukowskim, bardzo żarliwie i gorąco przyswajaliśmy sobie wiadomości z takich przedmiotów jak: historia, geografia. W tym okresie zrodziły się we mnie podstawy patriotyzmu, humanizmu, jak też dokładne przestrzeganie 8 i 10 przykazania Pana Boga.
Tajne nauczanie było płatne. Miesięczny jego koszt wynosił 500 zł. Mimo trudnych warunków finansowych mama się zgodziła opłacać za pobieraną naukę syna, sama do jej systematycznego pobierania zachęcała, a w domu często sprawdzała czego się syn w danym dniu nauczył. Był to jeden ze sposobów utrwalenia zdobytych wiadomości. Mogę dzisiaj śmiało powiedzieć - "Repetitio est mater studiorum" – „Powtórka jest matką nauki”.
Jako 12-13 letni chłopak z narażeniem życia pomagałem stacjonującym w pobliskich lasach Dębna partyzantom różnych ugrupowań, przeważnie ,,Nurta’’ i ,,Ponurego’’.
Przy pomocy samych partyzantów i starszych osób dostarczałem różne artykuły żywnościowe.
Moje życie i całej mojej rodziny było bardzo trudne i surowe, pełne niedostatku i niebezpiecznych sytuacji.
Na terenach partyzanckich w lasach świętokrzyskich przebywali również partyzanci radzieccy, którzy nocą przy pomocy miejscowej ludności przybywali do mieszkańców i gospodarek, zabijali zwierzęta domowe, zabierali żywność i wywozili do lasu.
W 1941 r. 8 września zmarł mój ojciec mając 45 lat, a rok wcześniej Niemcy wywieźli starszego brata Jana na roboty przymusowe do Niemiec – Westfalia.
2 lata później drugiego brata Piotra przymusowo wywieźli do pracy w fabryce broni i amunicji w Hamburgu
W 1943 r. dnia 29 czerwca byłem świadkiem rozstrzelania 32 osób. Były to kobiety w różnym wieku, mężczyźni i dzieci. Patrzyłem na śmierć mojego rówieśnika Jana Telki, z którym rozpoczynałem w szkole pobieranie podstawowej wiedzy o świecie dnia 1 września 1938 r. Daremne były nasze wyczekiwania na powrót starszych braci Jana i Piotra po skończonej wojnie. Nie powrócili do kraju, starszy po ukończeniu szkoły rolniczej wyjechał do Francji i tam podjął pracę jako ogrodnik.
W 1947 roku Piotr wyjechał do Stanów Zjednoczonych i tam założył rodzinę żeniąc się z kobietą pochodzenia amerykańskiego.
Obaj bracia już nie żyją. Piotr pozostawił żonę, ośmioro dorosłych dzieci (dwie córki i sześciu synów), ośmioro wnucząt. Od wielu lat utrzymuję listowny i telefoniczny kontakt ( aktualnie kontakty rozszerzyły się przez Internet) z rodziną Piotra.
Z rodziną brata Janka nawiązałem kontakt po zakończeniu wojny. W latach 1959-1984 trzykrotnie wyjeżdżałem w odwiedziny do Francji.
Był to okres w Ojczyźnie kiedy z tego powodu byłem dyskryminowany jako uczeń szkoły średniej przez zagorzałych zwolenników walki z kapitalizmem, gorących obrońców ustroju pełnego sprawiedliwości społecznej, w którym miało nie być wyzysku człowieka przez człowieka, a władza miała spoczywać w rękach ludu pracującego miast i wsi w oparciu o sojusz robotniczo-chłopski.
Po kilku miesiącach pełnienia służby wojskowej w Marynarce Wojennej w Ustce K/Słupska ,,mądre’’ dowództwo tej jednostki skierowało mnie daleko od granicy zachodniej państwa do 65 p.p. w Orzyrzu K/Olsztyńska.
Po ukończeniu szkoły podstawowej uczęszczałem do gimnazjum ogólnokształcącego w Toruniu mieszkając u rodziny. Stryj mój Stanisław pracował jako lekarz w stopniu kapitana w Centrum Wyszkolenia Artyleryjnego.
Sposobiąc się do zawodu nauczyciela ukończyłem 4-letnie państwowe liceum pedagogiczne . Maturę zdawałem w maju 1951 roku, co pozwoliło mi złożyć egzamin na studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Wcześniej zaraz po skończeniu PLP zobowiązany byłem do pracy w zawodzie nauczycielskim przez okres trzech lat. W 1951 roku w listopadzie powołano mnie do służby wojskowej. Po powrocie z wojska w 1953 r. podjąłem pracę w jednym z techników w Katowicach – Wełnowiec. Później w Zasadniczej Szkole Górniczej Ministerstwa Hutnictwa w Rudkach jako nauczyciel i dyrektor tej szkoły. W tej szkole pracowałem do jej likwidacji w 1955 (absolwenci niechętnie podejmowali pracę w górnictwie).
Od 1957 roku do przejścia na emeryturę pracowałem nieprzerwanie w Szkole Podstawowej w Starej Słupi, początkowo jako nauczyciel, a później od 1969 r. kierownik i dyrektor szkoły.
W 1956 r. zawarłem związek małżeński z Danutą Kozłowską zamieszkałą w Starej Słupi po to by troski dzielić na dwoje, a szczęście mnożyć razy dwa. Mam syna, troje dorosłych wnuków i czworo prawnuków: Gabrysię, Mikołaja, Piotrusia.
W latach 1969-1973 o czym jak wyżej pisałem, przy wielkim wysiłku osobistym i staranności , ogromnym samozaparciem, kosztem rodziny, poświęcając własny wolny czas, zbudowałem systemem gospodarczym nowoczesną ośmioklasową szkołę z urządzeniem wodno - kanalizacyjnym, centralnym ogrzewaniem, zastępczą salą gimnastyczną, co na tamte czasy było dużym osiągnięciem Gminy Nowa Słupia, a przede wszystkim obwodu szkolnego Starej Słupi i samej Starej Słupi. Tym samym systemem zbudowałem dom nauczyciela, rozważając od lat nabrzmiały problem mieszkaniowy nauczycieli pracujących w środowisku wiejskim. Byłem odznaczony, wyróżniony, nagradzany wiele razy w ciągu nieprzerwanej czterdziestoletniej służby nauczycielskiej:
Od kilku lat sprawuję funkcję prezesa Stowarzyszenia na rzecz rozwoju oświaty ,,Szklany Dom’’ w Starej Słupi.
Władysław Pepaś
W dniu 05 listopada 2015 r. w Publicznej Szkole Podstawowej w Starej Słupi został zorganizowany Sportowy Okrągły Stół (SOS) w ramach programu WF z Klasą.
Zapraszamy do śledzenia naszego bloga: http://blogiceo.nq.pl/wfspstaraslupia/
29 października uczniowie kl. IV-VI Publicznej Szkoły Podstawowej w Starej Słupi wraz z wychowawcami Anną Majzel i Zbigniewem Latałą odbyli ciekawą wycieczkę edukacyjną na cmentarz parafialny w Nowej Słupi nt ,,Bohaterowie nowosłupskiej Nekropolii.’’ Celem wycieczki było kształcenie postaw patriotycznych i szacunku dla polskiego dziedzictwa kulturowego oraz rozwijanie wrażliwości patriotycznej i poczucia przynależności do narodu.
Spacer cmentarnymi alejkami w promieniach październikowego słońca, był dla naszych uczniów ogromnym przeżyciem. Szli skupieni, zadumani, poważni. Doskonale wiedzieli, jak należy się zachowywać w takim miejscu.
Odwiedziliśmy miejsce spoczynku poległych podczas pierwszej wojny światowej, pomnik – mogiłę powstańców z 1863 r., grób Zygmunta Hempla z Barłomina żołnierza AK. O każdym z tych miejsc Pan Latała opowiadał uczestnikom krótką historię. Uczniowie zapalili na mogiłach lampki i znicze, złożyli symboliczne wiązanki jesiennych kwiatów.
Na koniec odwiedziliśmy grób Pana Bartłomieja Garbicza kierownika Szkoły Podstawowej w Starej Słupi w latach drugiej i trzeciej dekady XX wieku. i mogiłę zmarłego 26 lipca 2015 r. byłego dyrektora Publicznej Szkoły Podstawowej w Starej Słupi Pana Władysława Pepasia. W miejscach tych również złożyliśmy symboliczne wiązanki i zapaliliśmy znicze. Cichą indywidualną modlitwą oddaliśmy hołd naszym zmarłym nauczycielom.
W naszej szkole uczymy dzieci okazywania szacunku osobom, które od nas odeszły, a także pokazujemy, jak ważne jest zachowanie o nich pamięci.
Wycieczka wywarła na uczniach niesamowite wrażenie i na długo zostanie w ich pamięci.
Anna Majzel
Dnia 27 października 2015 r. uczniowie naszej szkoły wyjechali na wycieczkę autokarową do Tokarni i Podzamcza Chęcińskiego.
W Tokarni uczestniczyli w zajęciach inteaktywnych ,,Zdobywamy sprawnosć pradziadka''. Uczniowie tkali na krosnach, wyrabiali masło w maselnicy, zagniatali chleb, nosili wodę zakładająć na ramiona nosidła oraz młócili cepami. Wszyscy zdobyli tę sprawność i zostali nagrodzeni certyfikatami. Następnie zwiedzaliśmy Park Etnograficzny z Panią przewodnik. Poniewaz była piękna, jesienna pogoda spacer po skansenie okazał się bardzo przyjemny.
Podzamcze Chęcińskie zachwyciło nas przepięknym ogrodem w stylu włoskim. Zwiedzaliśmy Pałac oraz poznaliśmy jego historię.
Powered by aSc EduPage